Drie maanden geleden heeft een groep Brusselaars die nieuwsgierigheid naar hun stad delen en een brandend verlangen om zich te engageren in collectieve aangelegenheden, zich aangesloten bij het avontuur van de volksjury dat vijf jaar geleden door Confluences werd opgestart.
Onder de verwezenlijkingen van de vereniging neemt de Volksjury een bijzondere plaats in. Louise Stokart en Estelle Vanwambeke, de adviseurs van de vereniging, beschrijven het:
“Sinds 2018 verzamelt en traint de vzw elk jaar een groep Brusselaars met verschillende achtergronden, afkomst, generaties…, om deel te nemen aan de evaluatie van kandidaat-projecten voor de Innoviris Co-creatie Actie. Wij hebben de leden van de volksjury een voorbereiding in verschillende sessies aangeboden, die ten doel had hen in staat te stellen het institutionele kader van de verhuurder en de rol van een jurylid te begrijpen, en hen gerust te stellen over hun legitimiteit en de toegevoegde waarde van hun advies.
Meer informatie over de Co-Creatie Actie door HIER te klikken
Na drie maanden vol opleidingsworkshops, ontmoetingen van de juryleden met de projecten en een evaluatie in het gezelschap van deskundigen, academici… was het dinsdagavond tijd voor de grote debriefing van de volksjury. Een gelegenheid om terug te kijken op deze inclusieve, sociale en experimentele ervaring. Hier volgt een niet-uitputtend overzicht van de echo’s van de juryleden:
- Marco, die vanaf het begin aan de volksjury heeft deelgenomen, merkt op dat “de welwillendheid in de loop der jaren is verbeterd. Het is steeds vriendelijker geworden, vooral met de mensen van Innoviris. Ik merk dat de experts meer en meer naar onze meningen luisteren…“.
- Bernadette, haar partner met wie ze samen aan een schokbestendigheidsproject werkten, voegt daaraan toe: “Het is belangrijk dat onze aanwezigheid niet alleen symbolisch is. Vooral omdat deze volksjury een aanzienlijke tijdsinvestering vertegenwoordigt door opleiding, vergaderingen, het lezen van het dossier, enz. en wij vrijwilligers blijven.“
- Shanna, die het avontuur van de volksjury ontdekte via een project voor de communautarisering van allerhande machines, vertelt over de intrige die in haar familie werd gewekt: “Mijn familie, mijn vrienden… waren geïntrigeerd door mijn deelname, gedurende drie maanden, aan een volksjury. Aangezien ik niet over het kandidaat-project kon praten, was er een sterke mysterieuze dimensie… Toen wilden ze weten of het project al dan niet was verkozen. Gelukkig vormden we een juryduo, zodat we met elkaar konden praten, elkaar in vertrouwen konden nemen… Een knipoog en een bedankje aan Sabine, mijn geweldige tandem!“
- Wat het duo Christine en David vooral opwond, was hun ontmoeting met de medeonderzoekers van een project voor steun aan kunstenaars, voorafgaand aan de evaluatie: “Nadat we de tijd hadden genomen om hun dossier te lezen, hadden we de gelegenheid om op een zeer constructieve en natuurlijke manier onze vragen, gedachten… met hen te delen. Het was een zeer stimulerend moment, zowel voor hen als voor ons, voordat we de mening van de deskundigen doorkruisten.“
En onze juryleden sloten het avontuur af met de belofte alles in het werk te stellen om andere mensen aan te moedigen zich ooit bij het avontuur van de volksjury aan te sluiten.